Wojciechów

Kościół p.w. MB Szkaplerznej

Historia miejscowości:
W dokumencie z 1280 roku pojawia się Woyczechsdorf. Jest to nazwa, którą wywodzi się od słowiańskiego imienia Wojciech. Być może mężczyzna o tym imieniu był lokatorem wsi i stąd wzięła się jej późniejsza nazwa Woitsdorf. We wsi istniał gotycki kościół Narodzin św. Marii, znany od roku 1411, jednak od poł. XVIII w. znajdował się w ruinie. Dziś nie ma po nim śladu. Na jego miejscu powstała nowa świątynia.
Ze źródeł pisanych znamy braci Behem Mattisa, Hannusa i Petera, którzy brali udział w obronie Malborka podobnie jak Marcin Bożywoj z Uniejowic. Wiemy, ze w roku 1411 Peter i Nickel Beheme byli dziedzicami Wojciechowa.
Po drewnianej dzwonnicy wzniesionej w 1717 roku również brak dziś śladu, podobnie zresztą jak w przypadku późnogotyckiej bramy, która wiodła przez mur cmentarny. Po przeciwnej stronie drogi wznosi się barokowy dwór. Dziś jego stan ciągle się pogarsza.
Jednak budynek mimo skromnej dekoracji nadal przypomina o swej dawnej świetności. Zwracają uwagę dwie kolumny zwieńczone półokrągło. Na portalu murku ogrodowego miała istnieć data 1782 (być może odnosiła się do czasów budowy), a na chorągiewce wieżyczki do dziś widnieje data 1894 (być może związana z przebudową pałacu).
W obrębie cmentarnych murów zachowały się pochodzące z XIX w.: kaplica grobowa oraz mauzoleum rodziny Hübner.
Pod koniec XVIII w. we wsi istniały dwa folwarki, młyn, plebania, szkoła. Mieszkało 312 osób, a w tym 8 kmieci, 41 zagrodników, 10 chałupników. Wieś należała do rodziny von Viztum.
W 1845 stało 81 domów, pałac, ale był już tylko jeden folwark. We wsi mieszkało 595 osób (8 katolików). Szkoła. Kościół w ruinie od 1764 lub 65 roku. We wsi stał wiatrak, pracowało 8 handlarzy, 13 rzemieślników. Na okolicznych łąkach wypasano 1400 sztuk owiec merynosów.
W roku 1917 Górny Wojciechowem zarządzał Wilhelm Fähndrich, majątek miał powierzchnię 258 ha, we wsi była mleczarnia, hodowano konie. Dolny Wojciechów był własnością Henryka Hübnera, majątek o powierzchni 239 ha, we wsi była mleczarnia, hodowano bydło i uprawiano buraki.

• Tekst pochodzi z Dziennika Urzędowego Województwa Dolnośląskiego z 14 kwietnia 2014 roku.

Wyciąg z inwentaryzacji hrabiego Hoverdena

• 1558. Tunekel, Balth. v., zu Baudmannsdorf.
• 1575. Schallendorf, Christuf, v. Feldorf u. Polstruf.
• 1575. Schallendorf, Kunig., geb. Lantzkrinen.
• 1587. Schelndorf, Elisab. v., Kind.
• 1588. Wolffersdorf, Annav., geb. Tunklin v. Baunsdorf.
• 1598. Lest, Eva v., geb. Warnstorfin.
• 1745. Lestwitz, Jul. Hel. v., geb. v. Wiese.
• 1747. Festenberg-Packisch, Fräulein B. H. Eleon. v.

Opis w opracowaniu Hansa Lutscha

• Grabsteine mit den Figuren der Verstorbenen in Lebensgröße für:
  1) Frau Eva geborene Rotkirchin, Hausfrau Herrn Adams von Schellendorf auf Polsdorf und Wutzdorf + 1577,
  2) diesen selbst + 1585.

Płyty nagrobne i epitafia

               

Na ścianach starego kościoła katolickiego, który już w XVIII wieku był ruiną, znajdowały się dwie płyty nagrobne oraz dwa epitafia. Ruiny rozebrano, a na ich miejscu postawiono nowy obecny kościół, a płyty oraz epitafia wmurowano w specjalnie dla nich przygotowaną ścianę. Znajduje się ona nieopodal kaplicy cmentarnej.

Płyta nagrobna Evy von Schellendorf † 1577

               

               

               

               

Płyta nagrobna Evy von Schellendorf zd. von Rothkirch, córki Hioba von Rothkirch z Prusic, żony Adama von Schellendorf z Zagrodna, zmarłej8 stycznia 1577 roku. Natomiast płyta została wykonana razem z płytą jej męża po jego śmierci w 1585 roku. Wokół postaci zmarłej cztery herby rodzinne. Po stronie ojczystej von Rothkirch i von Rothkirch a po stronie macierzystej von Eichholtz oraz von Gefüeg.

Płyta nagrobna Adama von Schellendorf † 1585

               

               

               

               

               

Płyta nagrobna Adama von Schellendorf z Zagrodna, męża Evy zd. von Rothkirch, zmarłego w 1585 roku. Wokół postaci zmarłego cztery herby rodzinne. Po stronie ojczystej von Schellendorf i von Landskron a po stronie macierzystej von Stosch oraz von Buswoy.

Epitafium Michaela Iuvenis

               

Epitafium z inskrypcją po łacinie poświęcone Michaelowi Iuvenis non Iuvenis, zmarłemu w wieku 73 lat.

Barokowe epitafium z 1747 roku

               

               

               

Przepiękne barokowe epitafium z czterema herbami wokół płyty inskrypcyjnej, która niestety jest bardzo zwietrzała i praktycznie nie do odczytu. Udało mi się odczytać datę śmierci 5 września 1747 roku. W tym czasie właścicielem majątku była rodzina von Viztum (Vitzthum, Vizthum von Ekstädt) i prawdopodobnie patrząc na bardzo zwietrzały herb jest to epitafium Christiana Ernsta Friedricha lub Majora Vitzthum. Jak już wspomniałem wokół znajdują się cztery herby. Po stronie ojczystej von Viztum i von Oppersdorf a po stronie macierzystej von Lestwitz oraz von Ziegelheim.

W tym miejscu pragnałbym podziękować Danucie Szybińskiej-Juszczuk za prawidłowe odczytanie wszystkich herbów na tej stronie.

Epitafium rodziny pastora Erisiusa

               

               

               

Podwójne epitafium poświęcone rodzinie pastora Badela Erisiusa a mianowicie jemu samemu a także jego żonie Barbarze Adolfhinie, zmarłej 1 lutego 1614 roku w wieku 29 lat oraz jego dziecku zmarłemu w 1622 roku. Sam pastor zmarł 27 marca lecz ze względu na znaczne zwietrzenie lewej płyty inskrypcyjnej niemożliwym jest odczytanie jej. U dołu dwa nierozpoznane herby.

Mauzoleum

               

Mauzoleum a w zasadzie kaplica grobowa rodziny Hübner. Jeszcze do niedawna znajdował się na niej napis "Ruhestäte der Familie Hübner" ale został zatynkowany. Rodzina Hübnerów była właścicielami Wojciechowa na początku XX wieku.

Dwór - pałac

               

               

               

               

               

               

Jeden z najciekawszych w Polsce zamków dogorywa we wsi pod Bolesławcem jako przystań dla społecznego marginesu i wysypisko śmieci.

Dwór w Wojciechowie został wybudowany w 1782 r. w miejscu wcześniejszego dworu. W 1894r. został odrestaurowany, przebudowany w pałac , o czym świadczy chorągiewka na wieży z tą datą oraz inicjałami "W.F.". Po 2WŚ krótko "opiekowała" się dworem Armia Radziecka - a następnie PGR . Do 1975 r. był w niezłym stanie. Później dwór podupadał a PGR jeszcze bardziej . Obecnie jest bardzo mocno zdewastowany - ma poważnie uszkodzony , walący się dach , zawalone stropy , zamurowane otwory parteru - w oczekiwaniu na trzęsienie ziemi .... Oficyny i zabudowania gospodarcze dworu znikomo wykorzystywane przez okolicznych rolników - w dużej części nie nadają się już do eksploatacji .. Kiedyś był jednym z najbardziej okazałych pałaców w okolicach Złotoryi.

Historia
Dwór zbudowany w 1782 r. Przebudowany na pałac w 1891 r. Opuszczony w 1945 r.

Opis
Dwupiętrowy, murowany z wieżą na niej herb i zegar który posiada ślady po pociskach. We wnętrzu pozostałości sztukaterii stiukowych. Od frontu resztki rosyjskich napisów.

• Tekst pochodzi z portalu Polskie zabytki

Dla uzupełnienia podam, że na wieży bramnej znajduje się przepiękny kartusz herbowy z dwoma herbami, a są to herby rodzin von Haugwitz oraz von Luck.